|
Iets niet vinden
Bij het opruimen van de werkkast vind ik een stukje metaal van twee bij drie met een bizar buisje. Ik wist niet dat zoiets bestond en dat ik het had. Het ziet er vreemd uit maar nuttig en doelgericht. Zo onbuigzaam aanwezig en onweerlegbaar de moeite waard. Ik draai het tussen mijn vingers alsof een gebaar het gebruik kan onthullen. Iemand kan zeggen waar het voor dient kan zeggen gooi het niet weg iemand die in de wereld de verbindingen kent. |
|
|
De wroeging
Ze zei maak je niet ongerust er is niets en er ontstond wat ze niet uitsprak het drijft in de schemer van winters en blijft zeggen wat ze aarzelend voor zich hield. Wat ik had moeten begrijpen wil niet sterven. Buiten is het mooi koud en zeldzaam genoeg geen schaduw van beweging in de huizen van de achterburen. In de verte remt mijn wasmachine is zo eenvoudig klaar. |
De schaamte
Zo gauw zij zich uit je organen een weg naar buiten vecht zeg je haar als je nog stem hebt: zo had het niet mogen gebeuren. Ze maakt je rilling en je rood. Ze slaat je leeg. Wat doet ze ijverig. Ze drijft een wig waar je een wieg dacht en waarheid is ze niet, bestaat uit anderen is toch van jou, heeft je verschapen tot falen, haar geur een schurftig roofdier valt harder aan dan zweet. Ze is vooral aan wie je het vertellen moet je wilt haar niet ontmoeten, je wilt niet zien hoe ze erbij zit als ze het hoort. |