'Mag ik een portret van je maken en wil je daar dan een gedicht over schrijven?' vroeg fotograaf Joost Bataille me op een dag. Die bijdrage kwam terecht in het boek Ik voel me verf.
foto: Joost Bataille
|
Beste fotograaf,
Als ik lachend op de foto zal staan dan is dat ook mijn gezicht maar het is er een dat jij vermijdt. Te onecht, zeg ik voor jou en daarom vind je niet dat ik het ben die je dan aankijkt. Treurig is mooier dan tevreden vermoed ik dat je denkt. Als jij me liever droevig neerzet dan is dat wellicht ook mijn gezicht maar het is er een dat ik ontwijk. Te uitgesproken voor altijd en daarom vind ik niet dat ik het ben die je dan aankijkt. Alsof je aan het leven lijden toevoegt dat geen mens zo lang ervaart. En minzaam ben ik evenmin voorgoed. Toon me dan maar ferm al weet ik bijna zeker dat ik niet ben die je dan aankijkt. Waarschijnlijk voel ik me het vaakst iemand met zo"n klein scheef lachje. |